Krokusreacties op ‘De vader en de zoon’

Even weer eens wat reacties op een rijtje gezet, want de laatste keer was dat met kerst. Een korte bloemlezing derhalve, geanonimiseerd uiteraard!

Herkenning is groot! Het ‘goede gesprek’ met pa, de bijna doodsangst die aan dat gesprek vooraf ging, het nemen van de ongelooflijk eenzame beslissing van het voor mezelf kiezen met het risico pa en mijn familie te verliezen: ik heb het meegemaakt. Wat een strijd. Ook ik reisde daarna af naar een onbekende bestemming, voor onbepaalde tijd, hoeveel verdriet ik daarmee mijn familie ook deed. Het móest voor mij, anders kon ik niet verder leven met mij. Het is uiteindelijk allemaal goed geweest, maar wat een verdriet en geworstel voor iedereen.

Wat mij zeer treft in je boek en wat ik in mijn eigen herinnering niet meer gemakkelijk beschikbaar had, is het opgroeien in het voortdurend besef dat je ‘als Jezus’ moest zijn. En dat dus niet waar kunnen maken. Waarop schuld en gevoel van tekortschieten. Leven met het verlangen om ‘rein en zuiver’ te zijn, hoe klein we dan ook waren.. En vanuit dat verlangen bijna niet kunnen leven met de dingen die ik ‘fout’ had gedaan. Een leugentje op de lagere school ontaardde in grote angst en verdriet omdat ik God teleurgesteld had. Ik voel nog de scheur door mijn binnenste trekken als ik daaraan denk. Dit soort ‘aanvallen’ had ik vaak, altijd weer gevolgd door de belofte vanaf dan écht te zijn als Jezus. Wat niet lukte natuurlijk…en de schuld en schaamte nog groter maakte…

Wil nog graag reageren op je boek die ik gister heb gekocht en al heb uitgelezen. Ik had niet verwacht dat jij ook zo n erge schaamte en schuldgevoelens had . Zo had ik het vroeger ook, dat je door die schaamtegevoelens je leven anders loopt om te hopen dat het dan overgaat. Ik was niet met het geloof bezig, maar dacht dat ik de enigste was en durfde daarom er met niemand over te praten. Eigenlijk ben ik nu heel blij dat jij dat boek heb geschreven. Je boek is een cadeautje voor me!

Het gaf zoveel herkenning. Zo ging het in ons gezin precies eender. Bij mij resulteerde het niet in een breuk met het christelijk geloof, maar wel met het geloof op de wijze waarop mijn ouders dat praktiseerden.

Dus jij hebt ook een vader die bij de EO werkte, Journalistiek gestudeerd, z’n geloof kwijtgeraakt of misschien nooit gehad, maar nooit echt over kunnen praten, en ouders die zeggen ‘dat ze nog wel voor je bidden’? Wauw, ik ben dus niet de enige! Werkelijk iedere zin was herkenbaar.

Ik herkende mij in de thematiek die ook heel mijn leven heeft getekend. Ik ben zelf 30 en mijn verhaal is altijd ‘vreemd’ geweest voor leeftijdsgenoten. En het raakt mij om iemand te horen praten over de dingen die ook in mijn leven zo bepalend geweest zijn en die tot op de dag van vandaag mijn hersenstructuur beïnvloeden.

Heb het boek in één adem uitgelezen en kon er bijna niet van slapen. Leest als een trein. Helaas veel herkenbaar. Ik kom ook uit een milieu waar álle antwoorden waren en weinig ruimte voor vragen. Vragen kwamen niet eens in mij op! Ik begon ook pas ruim na mijn 18e zelf na te denken. Het geloof behouden, maar een tikje vrijzinnig geworden hier en daar, geloof ik. En een hekel aan fanatisme in iedere vorm.

Met veel plezier en ontroering uw boek gelezen. Ook ik heb in twee werelden geleefd. En heb me gelukkig ook kunnen bevrijden. Liefde voor Bach heb ik er aan overgehouden.

Ik heb pas nu je boek gelezen, maar wel in één keer uit. Paar minuten geleden. Het heeft mij ontroerd. En niet zo klein beetje ook. Met name dat je niet oordeelt, maar dat je je eigen persoonlijke worsteling weergeeft. Heftig en zeer emotioneel mooi. Hoewel ieder mens zijn eigen levensverhaal heeft, hoop ik dat veel lezers zich erin (her)kennen. Hoop dat Jouw Boek veel mensen tot inzicht brengt dat transformatie een onderdeel van het leven is (behoort te zijn).

Hoewel ik in het begin even moest wennen aan jouw schrijfstijl, heb ik het in 1 teug uitgelezen. Knap werk. Ik voelde de emoties die ook zo voelbaar waren bij de boekpresentatie in de Westerkerk. Heb veel waardering voor de manier waarop je toch zo’n ingewikkeld en gevoelig onderwerp op papier hebt gekregen. Het getuigt ook van veel lef.

Net het boek ‘de vader en zoon’ uit. Zeer herkenbaar en ontroerend, tevens heel knap geschreven, hopelijk komt er een vervolgdeel. Dit is een geweldige schrijver. Hij krijgt van mij DE PRIJS!